Toskania Środkowej Europy?

Ach, Słowacja... Malownicze krajobrazy, góry przeplatające się z wyżynami, spokojne mieściny, zapach Marlenki w co drugiej kawiarni... Któż z nas nie marzył, by tam kiedyś pojechać? Dobrze już, dobrze. Możecie przestać podnosić ręce, pojąłem.

Sam również nigdy w marzeniach nie wyjeżdżałem na Słowację, jakoś tak nie było mi po drodze. Umówmy się, nie jest to Toskania z jej pięknymi krajobrazami i magicznymi miasteczkami. O Majorce i jej plażach już nawet nie wspomnę. Tak się jednak złożyło, że byłem w tym roku z wizytą u naszych południowych sąsiadów i trzeba przyznać, że jest tam to coś, co sprawia, że chętnie zostałbym na dłużej. I nie mówię tu o Zlatým Bažancie ;)

Czy to ten ciągły widok Tatr spoglądających wciąż zza okien samochodu, gdy przejeżdża się z miejsca na miejsce? A może to te posępne zamki umiejscowione na trudno dostępnych (czasem także dla turystów) skałach? Czy to ci życzliwi ludzie, mówiący swoim niesamowicie sympatycznym językiem, uśmiechający się z politowaniem, gdy Polak próbuje ich o coś spytać? (swoją drogą, gdybym tu zamieszkał, przez pierwszy miesiąc chodziłbym non-stop roześmiany - wystarczy jedna reklama lepidla (znaczy kleju na nasze) czy čerstvé klobásy (świeżej kiełbaski), żeby uśmiech pojawił się na mym jakże polskim licu ;) )

Nie wiem, co to jest - może to coś w powietrzu - ale podobał mi się tamten tydzień wśród Niżnych Tatr. Przygotowałem więc odpowiednią relację fotograficzną, którą prezentuję poniżej. Ostrzegam - będzie sporo krajobrazów oraz wszelkich innych widoczków ;)

Jeśli zaś interesuje Was damskie spojrzenie na tamte rejony, zapraszam do mojej siostry, która podeszła do tematu nieco inaczej: http://testowanenadzieciach.blogspot.com/2014/08/sowacja-dla-odwaznych.html